ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Η οστεοαρθρίτιδα ή αρθρίτιδα ή εκφυλιστική αρθρίτιδα είναι μια μηχανική φλεγμονή βραδείας εξέλιξης που οδηγεί σε προοδευτική απώλεια χόνδρου, σκλήρυνση του υποχόνδριου οστού, δημιουργία οστού και χόνδρου στα όρια των αρθρώσεων (οστεόφυτα ή ‘’άλατα’’) και υμενίτιδα-ύδραρθρο(συλλογή υγρού εντός της άρθρωσης). Ο θύλακος και οι σύνδεσμοι σταδιακά παχύνονται και σκληραίνουν προσπαθώντας να διατηρήσουν την άρθρωση στην αρχική της μορφή. Οι μύες οι οποίοι κινούν την άρθρωση σταδιακά αδυνατίζουν και ατροφούν. Στην βαριά οστεοαρθρίτιδα, ο αρθρικός χόνδρος είναι τόσο λεπτός ώστε τα οστά εφάπτονται, τρίβονται το ένα με το άλλο και φθείρονται.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας και η πιο κοινή πάθηση των αρθρώσεων. Είναι συχνότερη σε ανθρώπους άνω των 45 ετών, στις γυναίκες, στους παχύσαρκους και σε ανθρώπους με εργασία επιβαρυντική για τις αρθρώσεις.
ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΙΣΧΙΟΥ
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου επηρεάζει διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν πρόβλημα μόνο με το ένα ισχίο, κάποιοι άλλοι και με τα δύο. Ο πόνος είναι το κύριο πρόβλημα για κάποιους, ενώ για άλλους το κύριο πρόβλημα είναι η δυσκολία στην βάδιση. Σε κάποιους μπορεί να είναι στάσιμη για αρκετά χρόνια, ενώ σε κάποιους άλλους να επιδεινωθεί ταχέως.
Οι ασθενείς συνήθως παραπονιούνται ότι το ισχίο τους πονάει, ενώ μπορεί επίσης να παρουσιάζει δυσκαμψία. Μπορεί να είναι επώδυνη όλη η άρθρωση ή ένα συγκεκριμένο σημείο, ο πόνος να χειροτερεύει μετά από μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, ενώ συνήθως υφίεται με την ανάπαυση. Μπορεί η άρθρωση να είναι δύσκαμπτη το πρωί μετά την αφύπνιση και για μια βραχεία περίοδο μετά την ανάπαυση. Ο πόνος συνήθως ποικίλει, υπάρχουν «καλές» και «κακές» μέρες χωρίς προφανή λόγο. Αλλαγές του καιρού μπορούν να προκαλέσουν διαφορές στον πόνο, π.χ. όταν έχει υγρασία. Όταν η αρθρίτιδα εξελιχθεί η κινητικότητα περιορίζεται. Το βάδισμα μικρών αποστάσεων ή η άνοδος και η κάθοδος σκάλας μπορεί να γίνει προβληματική. Μερικές φορές το ισχίο μπορεί να δίνει την αίσθηση της αστάθειας εξαιτίας των ατροφικών μυών ή των χαλασμένων συνδέσμων.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι τα βασικά διαγνωστικά μέσα του γιατρού. Η απλή ακτινογραφία είναι η πιο χρήσιμη και απλή εξέταση για να επιβεβαιωθεί η οστεοαρθρίτιδα. Συνήθως θα δείξει ότι το διάστημα μεταξύ των δύο οστών έχει στενέψει, ή μπορεί να δείξει αλλοιώσεις στο οστό όπως «άλατα», δηλαδή οστεόφυτα. Παρ’ ότι η ακτινογραφία βοηθάει την διάγνωση, δεν μπορεί να προβλέψει την βαρύτητα των υποκειμενικών ενοχλημάτων του ασθενούς. Μια «κακή» ακτινογραφία με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα δεν σημαίνει απαραιτήτως πολύ πόνο ή αναπηρία, ενώ ασθενής με «καλή» ακτινογραφία με αρχόμενη αρθρίτιδα, μπορεί να έχει εντονότατα ενοχλήματα.
ΕΞΕΛΙΞΗ
Ο γιατρός δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας και δεν υπάρχει ίαση για αυτήν. Αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες. Οι θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν: 1. να ανακουφισθεί ο πόνος , 2. να μειωθεί η δυσκαμψία και 3. να επιβραδυνθεί η περαιτέρω καταστροφή της άρθρωσης. Προς το παρόν δεν υπάρχουν φάρμακα που να επηρεάζουν αποδεδειγμένα την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας αλλά κάποια μπορούν να βοηθήσουν τα συμπτώματα αυτής. Παυσίπονα όπως η παρακεταμόλη και τα αντιφλεγμονώδη μπορούν να βοηθήσουν παροδικά τον πόνο και την δυσκαμψία. Μερικές φορές μια τοπική έγχυση σε ένα ευαίσθητο σημείο γύρω από το ισχίο είτε και μέσα στην άρθρωση, μπορεί να βοηθήσει.
Η απόλυτη λύση για την οστεοαρθρίτιδα είναι η ολική αρθροπλαστική.